تنوع ژنتیکی شترهای شمال استان کرمان با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

در این پژوهش تنوع ژنتیکی جمعیت شترهای یک کوهانه شمال استان کرمان با استفاده از پنج جفت نشانگر ریزماهواره­ی volp03، volp08، ywll08، ywll38 و cvr01 مطالعه شد. از شترهای شهرستان­های شهربابک، رفسنجان و راور تعداد 81 نمونه خون (5 جمعیت) گرفته شد. dna به روش فنل کلروفورم استخراج و pcr انجام شد. جایگاهywll08  با 14 آلل و جایگاه cvr01 با 5 آلل به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد آلل واقعی و نیز این جایگاه­ها با 54/10 و 35/4 آلل به ترتیب بیشترین و کمترین آلل مؤثر را نشان دادند .بیشترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار در جایگاه ywll08 (9108/0) و کمترین آن مربوط به جایگاه cvr01 (7754/0) بود. تمامی جایگاه­­های مورد بررسی در این جمعیت انحراف از تعادل هاردی واینبرگ را نشان دادند. محتوای اطلاعات چندشکلی در دامنه 9165/0-7801/0 به­دست آمد. مقادیر شاخص تثبیت برای نشانگرهای ywll08، volp03، volp08، ywll38 و cvr01 به ترتیب 036/0، 089/0، 073/0، 046/0، 054/0 و 056/0 به­دست آمد که نشان­دهنده تمایز خیلی زیاد بین جمعیت­ها است. نتایج نشان داد که جمعیت شترهای شمال استان کرمان تنوع ژنتیکی نسبتاً بالایی دارند که همین امر یکی از مهم­ترین دلایل سازگاری آنها به تغییرات شدید محیطی کرمان است. لذا ضروری است این تنوع ژنتیکی و این دام با ارزش را حفظ نمود.